راوی انتظار

زندگی  بیابان  پرپیچ خمی است

که در آن تنها قطب نمای تو، ایمان است.

آسمان هم بی تو بغضی سنگین دارد و هر غروب بی بهانه میبارد

باران که میبارد به یاد تو و دوری تو هوای دل بارانی میشود

دل راوی از هجر تو هر لحظه ابری و بارانی است

و کاش ببارد این باران دلتنگی و آرام شود دل بی تاب دور از صاحبش